แสดงความคิดเห็นต่อบทความ น.ส.เอ

ไม่เห็นด้วย : เพราะการที่เราจะแสดงความคิดเห็น เราต้องคำนึงถึง คำพูด ที่อาจจะไปกระทบต่อบุคคลอื่นหรือไม่ และการที่เราจะตัดสินว่าใครผิด ถูก ยังไงนั้น มันคงจะห้ามไม่ได้ แต่การเอาความคิดของเราไปเผยแพร่ โดยการใช้เทคโนโลยีเป็นตัวกลาง นั้นก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่สมควรทำเป็นอย่างยิ่ง เพราะอาจจะทำให้คนอื่นได้รับผลกระทบไปด้วย จากที่ได้อ่านบทความก็ จะมีแต่ความคิดเห็นที่ใช้คำพูดที่แรง ที่ออกมาจากอารมณ์มากกว่าเหตุผล คะ 

แนวทางแก้ไข :   การแสดงความคิดเห็นก็ถือว่าเป็นสิทธิของทุกคนแต่ก็ความคำนึงถึง คำพูด ที่ได้แสดงออกไปว่าอาจจะไปกระทบ ต่อบุคคลอื่นทำให้ได้รับความเดือดร้อน หรือทำให้เกิดปัญหาขึ้น     

แผนการจัดการเรียนรู้

แผนการจัดการเรียนรู้ที่  2

รหัสวิชา  จ. 41201                                                                                         รายวิชา  ทักษะจีนกลางระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 4

ชื่อหน่วย / เรื่อง    去学校怎么走？เดินไปโรงเรียนอย่างไร ?                                เวลา  4  คาบ

สาระสำคัญ

       บทสนทนาเกี่ยวกับการสอบถามที่อยู่ การสอบถามอย่างสุภาพ องค์ประกอบของประโยคภาษาจีน

ผลการเรียนรู้ที่คาดหวัง / สัมพันธ์กับมาตรฐานการเรียนรู้ที่

1.             ฟัง  พูด  เข้าใจ และฝึกฝนประโยคสนทนาภาษาจีนในบทสนทนาในเรื่องทิศทาง

2.             อ่านออกเสียงและสะกดพินอิน (拼音) ตามที่เรียนได้

3.             เข้าใจวลี ”บอกทิศทาง”

4.             เขียนภาษาจีนตามลำดับขีดได้ถูกต้อง

5.             สนทนาเชิงปฏิบัติการ “บอกทางกลับบ้านให้ฉันหน่อย”

6.             ฟังและเขียนคำศัพท์ภาษาจีนและเขียนพินอิน 20  คำ

จุดประสงค์การเรียนรู้

                        ด้านความรู้ (K)

                        นักเรียนมีความรู้เกี่ยวกับบทสนทนาเกี่ยวกับการสอบถามที่อยู่ ทิศทาง การสอบถามอย่างสุภาพ องค์ประกอบของประโยคภาษาจีน

                        ด้านทักษะ (P)

                        ทักษะการฟัง  นักเรียนฟังภาษาจีนที่ครูพูด สามารถจำแนกความแตกต่างของเสียงเพื่อระบุว่าเป็นอักษรจีน หรือสัญลักษณ์สัทอักษร 拼音 ใดได้อย่างเข้าใจความหมาย

                        ทักษะการพูด  นักเรียนพูดโต้ตอบบทสนทนาตามสถานการณ์ที่กำหนดในบทเรียนได้

                        ทักษะการอ่าน นักเรียนสามารถอ่านตัวสัทอักษร 拼音 อ่านออกเสียงอักษรจีน โดยเน้นเสียงหนักหรือเบาได้ในพยางค์แต่ละพยางค์ของคำ และสามารถอ่านตัวเลขในหน้าที่ต่าง ๆ ได้ถูกต้อง

                        ทักษะการเขียน นักเรียนฟังภาษาจีนที่ครูพูดและ สามารถเขียนเป็นตัวสัทอักษร拼音 หรือตัวอักษรจีนตามคำบอกได้

ด้านคุณลักษณะ (A)

                        1.    เป็นผู้มีคุณธรรมในการดำรงชีวิต

                        2.    รับผิดชอบ

                        3.    ซื่อสัตย์

                        4.    ขยันใฝ่หาความรู้ตลอดเวลา

                        5.    กล้าแสดงออกอย่างถูกกาลเทศะ

สาระการเรียนรู้  

       1.    生词  คำศัพท์

       2.    对话：课บทสนทนา

                 学校里边有没有银行？

                                        我的家附近

                                        我的房间

       3.    语法 ไวยากรณ์

                 方位词（所处，时间，数量）

                                        存在表示“在“ “有“

                                        多 + 远，高，大，长

                                        介词“离”

กิจกรรมการเรียนรู้

                        ขั้นนำ  

                        1.    ครูผู้สอนกล่าวถึงหลักการสอบถามเส้นทาง  สถานที่  การเขียนที่อยู่ การเขียนหน้าซองจดหมายของจีน ที่ต่างจากหลักของไทย คือ ของประเทศไทยจะเรียงจากบ้านเลขที่ไปหาประเทศ แต่ของจีนจะเรียงจากประเทศไปหาบ้านเลขที่ ตำแหน่งของชื่อผู้รับและผู้ส่งจดหมายบนหน้าซองจดหมาย

                        2.    ให้นักเรียนยกตัวอย่างประโยคภาษาไทยที่ตั้งคำถามผู้อื่นอย่างสุภาพ และให้ครูผู้สอนยกตัวอย่างเปรียบเทียบเป็นภาษาจีน

                        3.    ก่อนจะสอนคำศัพท์ของหน่วยการเรียนนี้ ให้นักเรียนแย่งกันอ่านคำศัพท์เหล่านั้นก่อน โดยใช้ความรู้เรื่องระบบการสะกดเสียงสัทอักษร 拼音 ที่เรียนมาสะกดคำ ครูผู้สอนบันทึกคะแนนสะสม

                      ขั้นสอน

                        ครูผู้สอนอธิบายถึงรายละเอียดต่าง ๆ ตามที่กำหนดไว้ในสาระการเรียนรู้และเอกสารประกอบในภาคผนวก

                        ขั้นสรุป        

                        1.    ให้นักเรียนสอบถามสถานที่ในโรงเรียน เช่น ธนาคารโรงเรียน ร้านค้า ฯลฯ

                        2.    ให้นักเรียนแต่ละคนบอกตำแหน่งทิศทางของสิ่งของต่าง ๆ ในห้องd

                        3.    ครูผู้สอนสรุปหลักการบอกตำแหน่งของสิ่งของในห้องเรียนหรือในห้องนอน รวมไปถึงการบอกตำแหน่งของสถานที่ในชุมชนได้

                        4.    ปฏิบัติตามกิจกรรมประเมินผลตามที่ครูกำหนด

สื่อ / แหล่งการเรียนรู้

       1.  บัตรคำ                                                  

       2.    เอกสารลำดับขีด                                

           3.  เทปการออกเสียงจากเจ้าของภาษา

           4.    วีดิทัศน์ประกอบเนื้อหา                    

            5.    หนังสือเรียน                                       

            6.    ห้องเรียน                                             

การวัดและประเมินผล

                        1.    วิธีวัด : การส่งงาน การฝึกปฏิบัติ การทดสอบ การสังเกต

                        2.    เครื่องมือวัด : แบบบันทึกคะแนนความตื่นตัวสะสม สมุดงาน เอกสารลำดับขีด  แบบประเมินการฝึกปฏิบัติ

                        3.    เกณฑ์การประเมิน : K : P : A (6 : 6 : 4)

                               คะแนน K : P มาจาก            

                               คะแนน A มาจาก คุณลักษณะอันพึงประสงค์ (4 คะแนน)

กิจกรรมเสนอแนะ (ถ้ามี)

                        ให้นักเรียนจับกลุ่มสนทนา 3 คน โดยให้มีเนื้อหาการสนทนาเกี่ยวกับการสอบถามสถานที่  ที่อยู่ หมายเลขห้องพัก หมายเลขโทรศัพท์ และการเดินทางไปโดยรถประจำทางสายอะไร โดยสนทนากันเป็นคู่ และให้นักเรียนคนที่ 3 ในกลุ่มทำหน้าที่จับผิดการออกเสียงภาษาจีนให้ชัดเจน เมื่อสนทนาเสร็จแล้วให้สลับหน้าที่กันจนครบทั้ง 3 คน

 

ประวัติความเป็นมาของคอมพิวเตอร์

[ ประมาณ 2,600 ปีก่อนคริสตกาล ] ชาวจีนได้ประดิษฐ์เครื่องมือเพื่อใช้ในการคำนวณขึ้นมาชนิดหนึ่ง เรียกว่า ลูกคิด ( Abacus) ลูกคิด ( Abacus)

[ พ.ศ. 2158 ] นักคณิตศาสตร์ชาวสก็อตแลนด์ชื่อ John Napier ได้ประดิษฐ์อุปกรณ์ที่ใช้ช่วยในการคำนวณขึ้นมาเรียกว่า Napier’s Bones เป็นอุปกรณ์ที่มีลักษณะคล้ายกับตารางสูตรคูณในปัจจุบัน [ พ.ศ.2173 ] วิลเลียม ออตเทรต( William Oughtred) นักคณิตศาสตร์ชาวอังกฤษได้ประดิษฐ์ไม้บรรทัดคำนวณ ( Slide Rule) ซึ่ง ต่อมากลายเป็นพื้นฐานของการสร้างคอมพิวเตอร์แบบอนาลอก

[ พ.ศ.2185 ] เบลส์ ปาสคาล ( Blaise Pascal) นักคณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศสได้ประดิษฐ์เครื่องบวกลบขึ้น โดยใช้หลัการหมุนของฟันเฟือง และการทดเลขเมื่อฟันเฟืองหมุน ไปครบรอบ โดยแสดงตัวเลขจาก 0-9 ออกที่หน้าปัด Pascal’s Calculato

[ พ.ศ.2214 ] กอตฟริต วิลเฮล์ม ไลบ์นิซ ( Gottfried Wilhelm Leibniz ) นักคณิตศาสตร์ชาวเยอรมัน ได้ปรับปรุงเครื่องคิดเลขปาสคาล ให้ทำงานได้ดีกว่าเดิม และเขายังค้นพบเลขฐานสอง (Binary number) กอตฟริต วิลเฮล์ม ไลบ์นิซ ( Gottfried Wilhelm Leibniz )

[ พ.ศ.2288 ] โจเซฟ แมรี่ แจคคาร์ด ( Joseph Marie Jacquard) เป็นชาวฝรั่งเศสได้คิด เครื่องทอผ้า โดยใช้คำสั่งจากบัตรเจาะรูควบคุมการทดผ้าให้มีสีและลวดลายต่าง ๆ บัตรเจาะรู

[ พ.ศ.2365 ] ชาร์ล แบบเบจ ( Charles Babbage) นักคณิตศาสตร์ชาวอังกฤษได้ประดิษฐ์เครื่องมือที่เรียกว่าเครื่องหาผลต่าง ( Difference Engine) เพื่อใช้คำนวณและพิมพ์ ค่าทางตรีโกณมิติและฟังก์ชันทางคณิตศาสตร์ แบบเบจได้พยายามสร้าง เครื่องคำนวณอีกชนิดหนึ่งเรียกว่า Analytical Engine โดยมีแนวคิดให้แบ่งการทำงานของเครื่องออกเป็น 3 ส่วนคือ ส่วนเก็บข้อมูล (Store unit), ส่วนควบคุม (Control unit) และส่วนคำนวณ (Arithmetic unit) ซึ่งแนวคิดนี้ได้รับการนำมาใช้เป็นต้นแบบของเครื่องคอมพิวเตอร์ในปัจจุบัน จึงยกย่องแบบเบจ ว่าเป็นบิดาแห่งเครื่องคอมพิวเตอร์ เลดี้ เอดา ออคุสตา เลฟเลค ( Lady Ada Augusta Lovelace ) เป็นนักคณิตศาสตร์ที่เข้าใจผลงานของแบบเบจ ได้เขียนวิธีการใช้เครื่องคำนวณของแบบเบจเพื่อแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เล่มหนึ่ง ต่อมา เลดี้ เอดา ออคุสตา เลฟเลค จึงได้รับการยกย่องว่าเป็นโปรแกรมเมอร์คนแรกของโลก Differnce Engine

[ พ.ศ.2393 ] ยอร์จ บูล ( George Boole) นักคณิตศาสตร์ชาวอังกฤษ ได้คิดระบบ พีชคณิตระบบใหม่เรียกว่า Boolean Algebra โดยใช้อธิบายหลักเหตุผลทางตรรกวิทยาโดยใช้สภาวะเพียงสองอย่างคือ True (On) และ False (Off) ร่วมกับเครื่องหมายในทางตรรกะพื้นฐาน ได้แก่ NOT AND และ OR ต่อมาระบบเลขฐานสอง และ Boolean Algebra ก็ได้ถูกนำมาดัดแปลงให้เข้ากับวงจรไฟฟ้า ซึ่งมีสภาวะ 2 แบบ คือ เปิด , ปิด จึงนับเป็นรากฐานของการออกแบบวงจรในระบบคอมพิวเตอร์ในปัจจุบัน (Digital Computer)

[ พ.ศ.2480-2481 ] ดร.จอห์น วินเซนต์ อตานาซอฟ ( Dr.Jobn Vincent Atansoff) และ คลิฟฟอร์ด แบรี่ ( Clifford Berry) ได้ประดิษฐ์เครื่อง ABC ( Atanasoff-Berry) ขึ้น โดยได้นำหลอดสุญญากาศมาใช้งาน ABC ถือเป็นเครื่องคำนวณเครื่องแรกที่เป็นเครื่องอิเล็กทรอนิกส์ Atansoff ABC computer Berry

[ พ.ศ.2487 ] ศาสตราจารย์โอเวิร์ด ไอด์เคน (Howard Aiken) แห่งมหาวิทยาลัยฮาวาร์ด ร่วมกับวิศวกรของบริษัทไอบีเอ็มได้สร้างเครื่อง MARK I เป็นผลสำเร็จ แ ต่อย่างไรก็ตามเครื่อง MARK I นี้ยังไม่ใช่คอมพิวเตอร์ที่แท้จริงแต่เป็นเครื่องคิดเลขไฟฟ้าขนาดใหญ่เท่านั้น [ พ.ศ.2485-2495 ] มหาวิทยาลัยเพนซิลเลเนียได้สร้างเครื่อง ENIAC (Electronic Numerical Integrator And Calculator) นับได้ว่าเป็นเครื่องคำนวณอิเล็กทรอนิกส์เครื่องแรกของโลกที่ใช้หลอดสูญญากาศ และควบคุมการทำงานโดยวิธีเจาะชุดคำสั่งลงในบัตรเจาะรู ENIAC [ พ.ศ.2492 ] ดร.จอห์น ฟอน นิวแมนน์ ( Dr.John Von Neumann ) ได้สร้างเครื่องคอมพิวเตอร์ที่สามารถเก็บคำสั่งการปฏิบัติงานทั้งหมดไว้ภายในเครื่อง ชื่อว่า EDVAC นับเป็นคอมพิวเตอร์เครี่องแรกที่สามารถเก็บโปรแกรม ไว้ในเครื่องได้ EDVAC (first stored program computer)

[ พ.ศ.2496-2497 ] บริษัทไอบีเอ็มได้สร้างคอมพิวเตอร์ชื่อ IBM 701 และ IBM 650 โดยใช้หลอดสุญญากาศเป็นวัสดุสร้าง ต่อมาเกิดมีการพัฒนาสิ่งประดิษฐ์ที่เป็นสารกึ่งตัวนำขึ้นที่ห้องปฏิบัติการของบริษัท Bell Telephone ได้เกิดทรานซิสเตอร์ตัวแรกขึ้น ต่อมาทรานซิสเตอร์ได้ถูกนำไปแทนหลอดสูญญากาศ จึงทำให้ขนาดของคอมพิวเตอร์เล็กลงและเกิดความร้อนน้อยลง (เครื่องที่ใช้ทรานซิสเตอร์ได้แก่ IBM 1401และ IBM 1620 ) หลอดสูญญากาศ (Vacuum tube) ทรานซีสเตอร์ (Transistor) [ พ.ศ.2508 ] วงจรคอมพิวเตอร์มีการเปลี่ยนแปลงอีกมากเมื่อมีวงจรรวม ( Integrated Circuit: IC) เกิดขึ้น ซึ่งไอบีเอ็มนี้ได้ถูกนำไปแทนที่ทรานซิสเตอร์ ในวงจรอิเล็กทรอนิกส์ของระบบคอมพิวเตอร์อีกครั้ง ซึ่งผลก็คือทำให้คอมพิวเตอร์มีขนาดเล็กลง IC [ พ.ศ.2514 ] บริษัท Intel ได้ใช้เทคโนโลยีของการผลิตวงจรรวมแบบ ( Large Scale Integrated Circuit :LSI ) ทำการรวมเอาวงจรที่ใช้เป็นหน่วยประมวลผลกลาง ( CPU) ของคอมพิวเตอร์มาบรรจุอยู่ในแผ่นไอซีเพียงตัวเดียวซึ่ง ไอซีนี้เรียกว่าไมโครโปรเซสเซอร์ ( Microprocessor) Microprocessor

[ พ.ศ.2506] ประเทศไทยเริ่มมีคอมพิวเตอร์ใช้เป็นครั้งแรก โดยที่คอมพิวเตอร์เครื่องแรกในประเทศไทยได้ติดตั้งที่ ภาควิชาสถิติ คณะพานิชยศาสตร์และการบัญชีจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เครื่องคอมพิวเตอร์เครื่องนี้คือ IBM 1620 ซึ่งได้รับมอบจากมูลนิธิเอไอดี และบริษัทไอบีเอ็ม แห่ง ประเทศไทยจำกัด ปัจจุบันหมดอายุการใช้งานไปแล้ว จึงได้มอบให้แก่ศูนย์บริภัณฑ์การศึกษาท้องฟ้าจำลองกรุงเทพฯ [ พ.ศ.2507] เครื่องคอมพิวเตอร์เครื่องที่สองของประเทศไทยติดตั้งที่สำนักงานสถิติแห่งชาติ ในเดือนมีนาคม 2507 อ้างอิง http://www.thaicyberpoint.com/ford/blog/id/193/

เทคโนโลยี / นวัตกรรมในท้องถิ่น

พีรพล โสวัตร จากกลุ่มเยาวชนผลิตภัณฑ์จากกะลามะพร้าวและงานไม้ เจ้าของผลงาน โคมไฟกะลามะพร้าว เป็นงานสร้างสรรค์ใส่ไอเดีย ใช้ทุนต่ำ สร้างรายได้ อย่างงาม

กะลามะพร้าว ที่เคยไม่มีค่า หลัง ๆ มีการนำมาใช้ประโยชน์-สร้างมูลค่าได้หลากหลายรูปแบบ ซึ่งถ้านำมาสร้างสรรค์ใส่ไอเดีย บวกฝีมือ วัสดุที่เคยถูกทิ้งไม่มีราคาอย่างกะลามะพร้าวก็จะกลายเป็นชิ้นงานที่มีคุณ ค่า-มีราคา อย่างเช่น โคมไฟกะลามะพร้าว ที่ทีม ช่องทางทำกิน มีข้อมูลมานำเสนอในวันนี้

พีรพล โสวัตร จากกลุ่มเยาวชนผลิตภัณฑ์จากกะลามะพร้าวและงานไม้ เป็นเจ้าของผลงาน โคมไฟกะลามะพร้าว ที่มีความเชี่ยวชาญในการทำงานกะลามะพร้าวมากว่า 20 ปี เจ้าตัวเล่าว่า นำกะลามะพร้าวมาทำเป็นชิ้นงานต่าง ๆ ขายมานาน ทำมาตั้งแต่ยังไม่มีโครงการโอท็อป ซึ่งตอนแรกนั้นมีโอกาสได้ไปเรียนหลักสูตรการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในชุมชน เพื่อให้เกิดประโยชน์ เป็นหลักสูตรของกระทรวงอุตสาหกรรม ระยะสั้น เรียนเพียง 7 วัน ซึ่งในหลักสูตรก็จะสอนวิธีการนำกะลามะพร้าวมาทำเป็นชิ้นงานขาย

หลังจากจบหลักสูตรก็กลับมาลงมือทำที่บ้าน โดยช่วงแรกเริ่มจากทำเครื่องประดับ พวงกุญแจ ของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากกะลามะพร้าว นำไปวางขายตามข้างทางที่ตลาดนัดสวนจตุจักร ซึ่งช่วงแรกยังไม่มีใครสนใจมากนัก จนหลังจากนั้น 2-3 ปี ก็เริ่มมีคนสนใจในงานกะลามะพร้าวมากขึ้น และเริ่มมีลูกค้าต่างชาติให้ความสนใจ

ลูกค้าต่างชาตินอกจากจะสนใจซื้อ ยังนำแบบของการนำกะลาแปรรูปเป็นสินค้าต่าง ๆ จากที่อื่นมาให้เราดูหลายแบบ แล้วถามว่าเราทำแบบนี้ได้ไหม เราก็บอกว่าทำได้ ซึ่งตอนนั้นเราก็เริ่มกลับมาปรับปรุงพัฒนางานการทำกะลาให้มีรูปแบบหลากหลายมากขึ้น จากที่เคยทำแต่พวกของชิ้นเล็ก ก็เริ่มทำงานชิ้นใหญ่ขึ้น

รวมถึง โคมไฟ ด้วย

หลังจากพีรพลทำงาน โคมไฟกะลามะพร้าว ออกจำหน่าย ลูกค้าก็เริ่มสนใจสินค้ามากขึ้น จึงทำให้โคมไฟกลายเป็นงานที่ทำออกมาแล้วขายได้เรื่อย ๆ เป็นงานที่ลูกค้าส่วนใหญ่ให้ความสนใจมากที่สุด ซึ่งงานโคมไฟกะลามะพร้าวของกลุ่มนี้มีทั้งตั้งโต๊ะ และแขวน ซึ่งทั้ง 2 แบบนี้ก็จะมีรูปทรงต่าง ๆ ประมาณ 7-8 แบบ

พีรพลบอกต่อว่า สำหรับการทำงานกะลามะพร้าวนี้ไม่ยาก ใช้เวลาฝึกหัดทำจริง ๆ ประมาณ 10 วัน ก็สามารถทำเป็นแล้ว แต่คนที่จะมาทำงานตัวนี้ต้องเป็นคนที่มีใจรัก ต้องชอบจริง ๆ

วัสดุอุปกรณ์ในการทำโคมไฟกะลามะพร้าว

มีอยู่ไม่กี่อย่าง อาทิ สว่านไฟฟ้า, มอเตอร์ 2 หัว (สำหรับใช้เจียกะลา), สิ่ว, กระดาษทราย, สายไฟ, หลอดไฟ, เชือกผักตบชวา, กาวร้อน, แล็กเกอร์ เป็นต้น

สำหรับกะลามะพร้าวที่ใช้ทำโคมไฟ จะใช้จากมะพร้าวที่เป็นลูก ควรเลือกลูกมะพร้าวที่ปอกเปลือกเหลือแต่กะลาแล้วมีขนาดไซต์ที่ใกล้เคียงกัน นำมาทำเป็นโคมไฟ เพื่อความสวยงาม

วิธีการทำโคมไฟกะลามะพร้าว

เริ่มจากการนำมะพร้าวมาทำการปอกเปลือกนอกออก จากนั้นก็ทำการคัดขนาดให้ได้ใกล้เคียงกัน นำกะลามะพร้าวมาทำการเจาะรูด้านบนของลูกกะลา ให้มีขนาดกว้างพอประมาณ จากนั้นก็ทำการแคะเนื้อข้างในออกให้หมด โดยใช้ลิ่มทำการแคะ

หลังจากแคะเนื้อด้านในออกจนหมด ก็นำลูกกะลาไปทำการขัดทำความสะอาดผิวด้านในด้วยกระดาษทรายให้เรียบร้อย จากนั้นนำไปทำการเจาะรูเพิ่มตามต้องการ แล้วจึงขัดผิวด้านนอกด้วยกระดาษทรายให้เรียบ

การเจาะรูลูกกะลาสำหรับให้แสงไฟลอดออกมานั้น ใช้วิธีการกะระยะความห่าง และขนาดของรูตามต้องการ รูปแบบก็ไม่จำเป็นต้องมีรูปแบบตายตัว

ขั้นต่อไปทำการขึ้นสายไฟตามแบบที่กำหนด ซึ่งโคมไฟหนึ่งโคม เมื่อใช้กะลากี่ลูกประกอบกันเป็นโคม ก็ขึ้นสายที่มีหัวหลอดไฟไว้ตามจำนวนเท่านั้น โดยจะใช้กะลามาตัดทำเป็นฝาครอบ จากนั้นใช้เชือกผักตบชวาพันทับสายไฟเพื่อเป็นการเก็บซ้อนสายไฟ เพื่อความสวยงาม

การประกอบก็นำกะลามะพร้าวที่เตรียมไว้ใส่ครอบหลอดไฟ ใช้นอตยึดฝาครอบกับกะลาให้แน่นหนา นำไปพ่นแล็กเกอร์บาง ๆ ตั้งทิ้งไว้ให้แห้ง เท่านี้ก็ขายได้แล้ว (แต่ถ้าขายลูกค้าต่างชาติไม่ต้องพ่นแล็กเกอร์ทับเพราะลูกค้าต่างชาตินั้นจะ ชอบงานที่ดูเป็นธรรมชาติ)

งาน โคมไฟกะลามะพร้าว ของพีรพลและกลุ่มนั้น มีหลายรูปแบบ ซึ่งราคาขายก็ตั้งแต่ 100-500 บาท ขึ้นอยู่กับความยากง่ายของงาน นอกจากนี้ทางกลุ่มยังมีสินค้าที่ทำจากกะลามะพร้าวประเภทอื่น ๆ จำหน่ายอีกหลากหลาย

ประวัติส่วนตัว

ชื่อ : นางสาววัลลีย์  ไชยคำ
ชื่อเล่น: นุ่มนิ่ม
วัน เดือน ปีเกิด: 27 ส.ค. 2529
จบการศึกษาจาก :มหาวิทยาลัยนเรศวร  พะเยา
ประวัติการศึกษาสูงสุด :ปริญญาตรี คณะศิลปศาสตร์   สาขาวิชาภาษาจีน
ประวัติการทำงาน : 2552-ปัจจุบัน  
สถานที่ทำงาน : โรงเรียนนุชนาถอนุสรณ์  ต.ป่างิ้ว  อ.เวียงป่าเป้า จ.เชียงราย
ตำแหน่ง :ครูผู้สอน   วิชาภาษาจีน  ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-2  , มัธยมศึกษาปีที่ 4
ความสามารถทางด้านคอมพิวเตอร์ :สามารถใช้โปรแกรมได้ดังนี้  
ใช้โปรแกรม  Microsoft   powerpoint      Microsoft  word